Recht op het randje

Over de methoden en technieken waar burgers en bedrijven zich van bedienen om, legaal en soms op of over het randje van legaal, aan de gevolgen van wet, regelgeving en ambtelijk handelen te ontsnappen en minstens zo belangrijk, over de methoden en de technieken waarvan het ambtelijk gezag zich soms legaal maar vaak ook ver en soms zelfs opzettelijk veel te ver over het randje van legaal bedient om het burgers en bedrijven daarbij zo lastig mogelijk te maken.

Met name daar waar de overheid wetten uitvaardigt die een rechtstreekse inbreuk maken op elementaire mensenrechten huldigt Ostrea het standpunt dat de ontsnappingsmogelijkheden die de betreffende wetgeving met zich meebrengt daar kennelijk ten gevolge van het democratisch proces van wetgeving in terecht zijn gekomen en dat burgers en bedrijven zich van alle juridisch toelaatbare middelen mogen bedienen om van die ontsnappingsmogelijkheden gebruik te maken.

Met de artikelen in dit blog hopen wij u inzicht te geven in die methoden en technieken en in wat de filosofische gedachte is van waaruit de mensen van Ostrea hun werk doen.

Waarom valt de Fiod bij u binnen?.

Fiod staat voor Fiscale Inlichtingen en Opsporings Dienst, grofweg kan gezegd worden dat de Fiod de opsporingsdienst van de Belastingdienst is. Wanneer de belastingdienst stelt dat er strafbare feiten zijn gepleegd dan doet zij daarvan aangifte bij haar eigen Fiod die dan vervolgens gaat onderzoeken of een strafbaar feit kan worden bewezen.

Wanneer de Fiod bij u binnenvalt dan is er een groot verschil met de de politie. Wanneer de politie ergens binnenvalt dan staat op dat moment vast dat er een ernstig strafbaar feit is gepleegd.

De politie valt binnen om de vermoedelijke daders te arresteren of omdat zij verwacht bewijzen te vinden waarmee zij aan kan tonen wie de dader van dat strafbare feit is maar dat er werkelijk een strafbaar feit is gepleegd staat vast, de politie wil de dader opsporen en vervolgen.

Net andersom

Wanneer de Fiod bij u binnenvalt is dat heel anders, een belastingambtenaar zegt te vermoeden dat er mogelijk een strafbaar feit is gepleegd maar dat dat is gebeurd staat op dat moment allerminst vast. Erger nog de kans is levensgroot, al is het statistisch niet bewezen, maar alles wijst er op, dat wanneer de Fiod ergens binnenvalt er in de meerderheid van de gevallen alleen maar sprake is van een hoogoplopend geschil van mening tussen de belastingdienst en de belastingplichtige waarbij de controlerend ambtenaar uit strategische overwegingen de stelling in heeft genomen dat er valse aangifte is gedaan.

De Verborgen nadelen van Nederlandse BV.

Met de wet flexibilisering van het BV recht (wet flex-BV) is het oprichten van een Besloten Vennootschap (BV) aanmerkelijk eenvoudiger geworden en lijkt de BV, ook als ondernemingsvorm voor met name zzp en mkb ondernemers, een stuk aantrekkelijker te zijn geworden. Schijn bedriegt echter. In dit artikel leggen wij uit hoe het zit.

Reikwijdte artikel 2:11 BW

De doorbraakbepaling art. 2:11 BW trekt al sinds 1986 een streep door deze redenering, ook wanneer men tussen BV B en natuurlijk persoon C (een keten van) meerdere BV's zou schuiven:

"De aansprakelijkheid van een rechtspersoon (BV B) als bestuurder van een andere rechtspersoon (BV A) rust tevens hoofdelijk op ieder die ten tijde van het ontstaan van de aansprakelijkheid van de rechtspersoon (BV B) daarvan bestuurder is (natuurlijk persoon C)."

Zelfmoord in het kantoor van de Belastingdienst

Het wordt onder de pet gehouden en het is moeilijk om er officiële cijfers over boven water te krijgen maar in 2011 waren het er al veertien. Veertien mensen die zich de polsen doorsneden in een van de publieke toiletruimten, zich zelf ergens op wisten te hangen, een overdosis drugs of medicijnen toedienden of zichzelf misschien wel met benzine hebben overgoten en in brand gestoken om “de samenleving te tonen wat hen uit naam van die samenleving was aangedaan”.

Veertien zelfdodingen in 2011 in een gebouw van de belastingdienst zonder dat er ook maar een klein nieuwsberichtje over verschijnt. Het cijfer over 2011 ben ik toevallig aan de weet gekomen, meer weet ik niet, ik heb met de belasting telefoon gebeld, met de afdeling persvoorlichting, met het ministerie van financiën. Niemand daar kan of wil het mij vertellen. Van 2011 heb ik de cijfers door toeval kunnen krijgen: veertien geregistreerde gevallen van zelfdoding in een gebouw van de belastingdienst. Zelf je leven beëindigen in een gebouw van de belastingdienst is niet makkelijk. Wie de afgelopen jaren weleens zo’n vesting heeft moeten bezoeken kan dat beamen. Je kunt er alleen maar binnen komen langs een portier die precies wil weten wat je komt doen en met wie je wilt spreken. In de hal hangen camera’s en overal staan bewakers. Wanneer je dieper het gebouw in gaat wordt je begeleid door de man of vrouw met wie je een afspraak hebt of door een van de andere mensen die daar werken.

Zelfdoding in een belastinggebouw is niet makkelijk, wie de hand aan zichzelf slaat in een belastinggebouw doet dat bewust, die wil de samenleving, zijn nabestaanden of de ambtenaren van de belastingdienst laten zien wat hem of haar tot die wanhoopsdaad heeft gedreven. Maar het levert zelfs niet een piepklein berichtje in de krant op.

DGA salaris of DGA Rem?

Talloze faciliteiten heeft onze overheid bedacht om startende ondernemers te subsidieren en te faciliteren, maar ondertussen trekt zij bij echt succesvolle kleine en startende ondernemers voortdurend aan de handrem door de ondernemer met zijn onderneming te vereenzelvigen met het DGA construct.

Zuinigheid en vlijt bouwt huizen als kastelen, deze oude Nederlandse wijsheid is voor veel hedendaagse kleine ondernemers naast innovatief en creatief denken nog steeds een van de belangrijkste pijlers waarop zij hun onderneming bouwen. Van het geld dat met de onderneming wordt verdient moet worden geleefd maar door zo zuinig mogelijk te leven wordt geld vrij gemaakt zodat voor de groei van de onderneming noodzakelijke investeringen kunnen worden gedaan zonder daarvoor peperdure bankleningen, lease-contracten of financierings-overeenkomsten moeten worden aangegaan.

Tax Justice?

Tax Justice network, de OESO, Oxfam Novib en een aantal andere belasting minnende organisaties komen zo nu en dan uit met een lijstje van ondernemingen die in de ogen van deze op belastinggeld draaiende subsidieslurpers de grote internationale, net niet criminele, belastingontwijkers zijn.

Nou is belastingontwijken natuurlijk een diffuus begrip, een definitie is in het woordenboek niet te vinden maar vast staat toch wel dat vooralsnog met belastingontwijking wordt bedoeld dat de belastingplichtige zijn handelen zo inricht dat hij zo min mogelijk belasting betaald maar zich daarbij zorgvuldig aan wet en regelgeving houdt. Zodra de belastingplichtige de wet overtreed spreken we niet meer over belasting ontwijken maar wordt het belastingontduiken, dat laatste is strafbaar omdat de wetgever het strafwaardig en laakbaar acht, het eerste heeft de wetgever kennelijk als niet laakbaar en dus niet strafwaardig geoordeeld.

Dit blijven doceren is colaboreren

Kanttekeningen bij het thema pers en heffingspraktijk Afscheidscollege gegeven op 2 september 1983 door prof. Dr. D. Brüll

Professor Brüll was hoogleraar belastingrecht aan de Universiteit van Amsterdam, de Universiteit van Tilburg en aan de Erasmusuniversiteit van Rotterdam. Hieronder vind u de tekst van zijn afscheidscollege, Professor Brüll, zelf slachtoffer van het Nazi Regiem, besluit enkele jaren voordat hij de pensioengerechtigde leeftijd bereikt te stoppen met zijn werk als hoogleraar. In dit afscheidscollege legt hij uit waarom: “van dat moment wordt het doceren van het ‘hedendaagse belastingrecht’ collaboratie.

Professor Brüll spreekt deze rede uit in 1983, daarna is het, als we kijken naar wat dankzij integere volksvertegenwoordigers als Pieter Omtzigt en Renske Leijten over de belastingdienst aan het licht is gekomen allemaal alleen maar heel erg veel erger geworden.

Rijk Land

Zo na de verkiezingen nu, de strijd voorlopig weer gestreden is wordt het tijd om je weer te gaan realiseren in wat voor een rijk land wij eigenlijk mogen wonen. Ook ik heb de afgelopen maanden lustig mijn ongenoegen uitgesproken over wat er allemaal mis is in dit land, over de torenhoge inkomstenbelasting belasting van 49% in de hoogste schijf, 21% BTW op eigenlijk alles behalve eerste levensbehoefte waarover je “maar” 9 % aan de staatskas hoeft af te dragen maar ook over de hekjes rondom elk stukje onbebouwde grond die moeten voorkomen dat jongetjes daar als jongetjes kunnen spelen ravotten en hutten bouwen, de verkeersdrempels die je de uitlaat van je auto kosten en menig rugpatient het reizen tot een beproeving maken, de totaal dolgedraaide bureaucratie die tenminste eenmaal per week wel een of ander poststuk in je brievenbus doet deponeert waaruit volgt dar je weer iets moet invullen, regelen of betalen, natuurlijk heb ook ik daarover de afgelopen maanden uitvoerig mijn beklag gedaan.

Maar is het allemaal wel zo erg, krijgen wij niet ook heel veel terug voor al het belastinggeld dat de staat van ons opeist? .

De Bron van het Kwaad.

Belasting is Diefstal, dat staat als een huis. Zoals dienstplicht dwangarbeid is en zoals de doodstraf moord is. Dienstplicht, belasting en de doodstraf, mooie eufemismen om misdaden begaan door de overheid anders te benoemen dan wanneer diezelfde misdaden worden begaan door gewone burgers of door bedrijven.

Het Godwinnetje.

Weet je, ze zeggen wel eens dat alles, zelfs de meest verschrikkelijke dingen vaak toch ergens goed voor zijn, dat alles zin heeft in de evolutie of dat het de wil van de almachtige is, het is maar wat je er van denkt.

Wat ik denk is dat dat in elk geval zeker ook voor die 6 miljoen joden helemaal waar is. Dat het een foute gedachte is te denken dat die zes miljoen vermoorde mensen voor niets zijn gestorven. Integendeel, die zes miljoen slachtoffers van de Duitse staat zullen tot in eeuwigheid als een zwarte schaduw in ons collectieve geheugen blijven rondspoken om ons te waarschuwen voor het gevaar van een steeds maar machtiger en alles omvattender overheid.

De macht van de Belastingdienst is zeer groot. Serieus tegenspel van de volksvertegenwoordiging is er niet.

Ethiek in de belastingheffing is een belangrijk onderwerp. Zonder belastingheffing kan de samenleving nu eenmaal niet functioneren. Wij, als burgers, hebben een overheid om een samenleving goed te organiseren en wij dragen in de vorm van belastingen geld aan die overheid af om dat mogelijk te maken. De Amerikanen noemen dat niet voor niets taxpayers money. Die overheveling van geld van burgers naar overheid stelt eisen aan beide partijen, zowel aan de burgers als aan de overheid.

Om de overheid haar taak goed te laten uitvoeren hebben wij de overheid met macht bekleed. De overheid heeft wetgevende en uitvoerende macht. De wetgevende macht stelt kaders in de vorm van rechtsregels en de uitvoerende macht past de regels toe en de burgers gehoorzamen die regels. Geschillen tussen overheid en burger worden opgelost door de onafhankelijke rechtsprekende macht. Dat is de ideale samenleving die nog steeds is gebaseerd op het Contrat Social van Rousseau.

In dat licht zie ik de fair share van Happé en de wederkerige verantwoordelijkheid voor de integriteit van het belastingrecht van Gribnau. Belastingrecht, zo zegt ook de theorie, bestaat uit een breed gedragen set van regels op basis waarvan een ieder een bijdrage levert om de overheid in staat te stellen onze gemeenschappelijke belangen te behartigen. Dat is dus de theorie. Die theorie dreigt echter een mythe te worden of is het wellicht al.